کتاب کتاب نوشته فاضل نظری

شراب تلخ بیاور که وقت شیدایی‌ستکه آنچه در سر من نیست بیم رسوایی‌ست

چه غم که خلق به حسن تو عیب می‌گیرندهمیشه زخم زبان خون‌بهای زیبایی‌ست

اگر خیال تماشاست در سرت بشتابکه آبشارم و افتادنم تماشایی‌ست

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کردکه فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی‌ست

کنون اگر چه کویرم، هنوز در سر منصدای پَر زدن مرغ‌های دریایی‌ست

ما برای باتو بودن عمر خود را باختیم/ بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می باختی *

نسبت عشق به من نسبت جان است به تن/ تو بگو من به تو مشتاق ترم یا توبه من *

شباهت تو ومن هرچه بود ثابت کرد/ که فصل مشترک عشق و عقل ، تنهایی است* بسته می شود کتاب (( و تو چه می دانی شاید آن ساعت نزدیک باشد….))