کتاب سقای آب و ادب36333

معرفی کتاب سقای آب و ادبکتاب سقای آب و ادب داستانی تاریخی از سید مهدی شجاعی است که در انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است. این داستان که روایتی از زندگی و فداکارهای حضرت ابوالفضل (ع) در واقعه کربلا است، با زبانی شیرین و شاعرانه، روح بلند این شخصیت را می ستاید. درباره کتاب سقای آب و ادبسقای آب و ادب، داستانی با درونمایه تاریخی و مذهبی است و روایتی است از شجاعت و فداکاری مردی که تا آخرین لحظه، شجاعانه در برابر باطل ایستادگی کرد و امام حسین (ع) را تنها نگذاشت. این داستان که از شجاعت و دلاوری های حضرت عباس (ع) می گوید، زبان به ستایش این شخصیت بزرگ گشوده است و همچنین واقعه عاشورا را نیز توصیف می کند. واقعه ای که بعد از گذشت هزار سال، همچنان دل عاشقانش را خون می کند و به یادشان می آورد که آزادگی و آزادی را فراموش نکنند. سید مهدی شجاعی در این اثر نگاهی به واقعه عاشورا انداخته است و نقش حضرت ابوالفضل را هم از دیدگاه منطقی و هم از دیدگاه احساسی، بررسی کرده است. کتاب سقای آب و ادب را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم خواندن کتاب سقای آب و ادب را به تمام دوست داران کتاب های مذهبی و عاشقان امام حسین (ع)، حضرت ابوالفضل (ع) و واقعه عاشورا پیشنهاد می کنیم. درباره سید مهدی شجاعیسید مهدی شجاعی نویسنده نام آشنا و معاصر کشورمان که در سال 133۹ متولد شد. او در رشته های ادبیات نمایشی و رشته حقوق تحصیل کرد اما به دلیل مهارت و علاقه ای که به نوشتن داشت، تحصیلات دانشگاهی را رها کرد و به نوشتن در روزنامه ها و مطبوعات مشغول شد. سید مهدی شجاعی علاوه بر فعالیت در صفحه های هنری و فرهنگی روزنامه ی جمهوری اسلامی، سردبیر ماهنامه صحیفه، مجله رشد جوان و مدیر انتشارات برگ نیز بود. وی در ادامه مجله نیستان را تاسیس کرد اما این مجله تعطیل شد و شجاعی «انتشارات نیستان» را تاسیس کرد. از میان آثار منتشر شده از سید مهدی شجاعی می توان به کتاب های کشتی پهلو گرفته، پدر عشق و پسر، کمی دیرتر…، دموکراسی یا دموقراضه؟ و…. اشاره کرد. بخشی از کتاب سقای آب و ادبهمین یک مشک آب، تمام حیثیت دشمن را لگدمال کرده است.دشمن گمان می کند که جبهه حسین اکنون بسان محتضری است که با نوشیدن آب، حیات تازه می گیرد، از جا برمی خیزد و دمار از روزگارشان درمی آورد.به همین دلیل، همه لشگر خود را حلقه حلقه دور شریعه متمرکز کرده است.امّا ظاهر نخلستان، آرام و پیش روی عباس، خالی است.ساعاتی پیش از این، وقتی عمده اصحاب حسین، به میدان رفته و به شهادت رسیده اند، عباس به محضر حسین رسیده است، سر فرو افکنده است و اجازه میدان گرفته است:«دلم گرفته است آقا! سینه ام تنگ شده است. قلبم دارد از شدت درد می ترکد. همینطور ایستاده ام و شهادت یارانمان را یک به یک تماشا می کنم. رخصت فرمایید لااقل به قدر گرفتن انتقام عزیزانمان از دشمن، بجنگم.»از این تمنّای شهامت بنیان و تضرّع شجاعت نهان، اشک در چشمان حسین، حلقه زده است و بغض بر گلوی حسین، چنگ انداخته است.حسین می داند که دشوارترین کار برای عباس، نجنگیدن است. بزرگترین شجاعت و مقاومت عباس، شهادت یاران را دیدن، دندان بر جگر فشردن و از جا نجنبیدن است.حسین می داند که بزرگترین شهامت عباس، دست بر قبضه شمشیر فشردن و شمشیر را در غلاف نگه داشتن است.حسین به روشنی می فهمد که برترین ظرفیت عباس، سکوت و تبعیت در اوج قدرت و توانمندی است، صبر و شکیبایی در نهایت اقتدار و کظم و خویشتنداری در عین صولت و شجاعت.عباس اینک کوه آتش فشان خاموشی است که اگر اراده کند گدازه های خشمش تمام جبهه دشمن را می سوزاند و خاکستر می کند. و آنچه این آتش فشان را مهار کرده است، فقط ادب و اطاعت عباس است.